Skóra głowy charakteryzuje się wzmożoną produkcją sebum, a także sporą wilgotnością. Z tego względu narażona jest na liczne zakażenia grzybiczne. Jakie inne czynniki mają wpływ na choroby skóry głowy? Czy można zarazić się chorobą w salonie fryzjerskim? Jak rozpoznać schorzenia skóry? Przeczytaj w Ann!
Łojotokowe zapalenie skóry głowy
Choroba polega na nadmiernej aktywności gruczołów łojowych, co doprowadza do wydzielania zbyt dużej ilości sebum. Objawia się intensywnym łuszczeniem skóry oraz czerwonymi, kolistymi plamami, którym często towarzyszy świąd. Nadmierne drapanie swędzącej skóry może doprowadzić do powstania strupów i nadżerek, czyli powierzchownych ubytków naskórka. Łojotokowe zapalenie skóry głowy charakteryzuje się także wypadaniem włosów mogącym doprowadzić do łysienia.
Do głównych przyczyn zapalenia skóry głowy należą: przewlekły stres, niedobór snu, niewłaściwa dieta, wzmożona produkcja hormonów, a także zanieczyszczenie środowiska.
W jaki sposób leczy się łojotok skóry głowy? Terapia ma charakter indywidualny, ale podstawą każdego leczenia są preparaty działające m.in. przeciwgrzybiczo i przeciwzapalnie.
Grzybica skóry owłosionej
Grzybica skóry ma charakter zakaźny i obejmuje nie tylko skórę głowy, ale także skórę brody. Bardzo często występuje u dzieci, a objawia się nieprzyjemnym zapachem oraz łuszczeniem, swędzeniem i pieczeniem skóry. Charakterystyczną cechą choroby, szczególnie u najmłodszych, są ogniska z ułamanymi włosami na wysokości 2-3 mm. Włosy często mają szare zabarwienie.
Można wyróżnić trzy rodzaje grzybicy:
- strzygąca: dzieli się na powierzchowną i głęboką. W pierwszym przypadku występuje niewielki stan zapalny skóry, natomiast w drugim na skórze pojawią się ropne zmiany wywołane ostrym zapaleniem.
- drobnozarodnikowa: najbardziej zakaźny rodzaj, występuje głównie u dzieci.
- woszczynowa: najrzadszy typ choroby, który charakteryzuje się nadmiernym wypadaniem włosów oraz wykwitami skórnymi.
Schorzenie skóry głowy leczy się głównie lekami i maściami działającymi przeciwgrzybiczo.
Łuszczyca skóry owłosionej głowy
Typowym objawem choroby są grudki, pod którymi znajdują się czerwono-brunatne ogniska. Plamy poryte są charakterystyczną srebrzysto-szarawą łuską i często towarzyszy im świąd. Zmiany chorobowe obejmują również czoło, kark i skórę za uszami.
Łuszczyca należy do chorób autozapalnych, czyli uwarunkowanych genetycznie. Inne przyczyny schorzenia to: stres, zaburzenia hormonalne, infekcje wirusowe, a także niektóre leki.
Łuszczyca bardzo często przypomina łupież, dlatego nie zawsze jest łatwa do rozpoznania. Leczenie opiera się na stosowaniu preparatów miejscowych, które mają charakter złuszczający. Niestety choroba ma tendencję do nawracania. W związku z tym odpowiednia pielęgnacja i higiena skóry głowy zalecana jest również po wyleczeniu.
Łupież pstry
Choroba o przewlekłym i nawrotowym charakterze obejmuje skórę owłosioną głowy, a także skórę karku, barków, pleców i klatki piersiowej. Łupież pstry charakteryzuje się łuszczącymi się plamami różnej wielkości. Początkowo zmiany mają zabarwienie różowe, a wraz z postępem choroby żółte lub brunatne. Łupież pstry najłatwiej rozpoznać latem. Miejsca zakażenia tracą naturalny pigment, dlatego po ekspozycji na słońce są po po prostu białe.
Jakie są przyczyny choroby? Przede wszystkim duża wilgotność skóry, nadmierne wydzielanie łoju oraz zaburzenia układu odpornościowego. Przyczyną choroby mogą być także nieodpowiednie warunki higieniczne w salonie fryzjerskim, saunie czy na basenie.
Tak jak w przypadku grzybicy skóry owłosionej, leczenie łupieżu polega na podawaniu leków przeciwgrzybiczych. Terapię wspomagają szampony przeciwgrzybicze, które powinno się sporadycznie stosować również po zakończeniu leczenia.
Łysienie androgenowe i łysienie plackowate
Łysienie występuje w każdym wieku, a jego główną przyczyną są zaburzenia hormonalne. Wypadanie włosów może mieć podłoże genetyczne, a także być związane ze stresem, nieodpowiednią pielęgnacją włosów czy przyjmowaniem niektórych leków.
Najczęstszym typem łysienia diagnozowanym u kobiet i mężczyzn jest łysienie androgenowe. Przebieg łysienia różni się jednak w zależności od płci. Mężczyźni często tracą całkowicie włosy w okolicy czołowo-ciemieniowej, ale zachowują je z tyłu głowy. U kobiet natomiast dochodzi tylko do przerzedzenia włosów.
Łysienie plackowate natomiast charakteryzuje się stopniowym wypadaniem włosów. Efektem zjawiska są okrągłe łyse obszary o różnej wielkości, w miejscu których włosy często odrastają.
Najważniejsze w leczeniu łysienia, zarówno androgenowego, jak i plackowatego, jest odnalezienie przyczyny schorzenia. W niektórych przypadkach wykonuje się przeszczep włosów.
Należy pamiętać, że jakiekolwiek objawy chorób skóry głowy są wskazaniem do wizyty u specjalisty: trychologa lub lekarza dermatologa. Im szybciej postawiona diagnoza, tym większa szansa na zatrzymanie choroby i wyleczenie.
Autorka: Aleksandra Mazur, Ann Asystent Zdrowia
Czytaj więcej w Ann: