Współczesny ojciec to profesjonalista, opiekun czy kumpel?

Kim jest współczesny ojciec? Jakie są jego psychologiczne modele we nowoczesnym świecie, w Polsce w Europie i na świecie? Kiedy wprowadzono w Polsce tygodniowe urlopy nazywane „tacierzyńskimi”, zaczęła się pojawiać moda na zaangażowane ojcostwo. Mężczyźni, aktywnie zajmują się dziećmi już od ich pierwszego dnia życia. Stało się to elementem męskiej tożsamości. Co jeszcze kilka dekad temu nie było oczywistością. Nowe modele ojcostwa opisuje dr Marta Bierca socjolog z Uniwersytetu SWPS.

Nowy model ojcostwa cechuje się empatią i aktywnością w wychowywaniu dzieci. Taka rola przeciwstawiana jest tradycyjnemu wychowaniu, które opiera się na patriarchacie. Socjolog sprawdziła, jaki jest współczesny ojciec i czym jego stosunek wobec rodziny różni się od podejścia poprzednich pokoleń. Przyjrzała się również, czy jest to obraz inny od tego, który można było obserwować jeszcze kilkanaście lat temu.

Wydawać by się mogło, że powstaje moda na bycie ojcem dumnym opiekunem, który w związku z tą rolą ma wysokie poczucie własnej wartości i czerpie z niej satysfakcję. Z drugiej strony, kreowany ideał jest nowością na gruncie polskim, gdzie nadal silne są wzorce patriarchalne. Macierzyństwo też często jest utożsamiane z pełnowymiarową opieką, jak również poświęceniem – mówi dr Marta Bierca, socjolog z Uniwersytetu SWPS, autorka książki Nowe wzory ojcostwa w Polsce.

Ojciec i jego współczesne modele

Z badania wynika, że mimo zmian pokoleniowych, innego stylu życia i budowania relacji, mężczyźni nie utożsamiają się w pełni z nowym podejściem, ale łączą w swoim rodzicielstwie wiele cech czerpanych zarówno z tradycyjnego, jak i egalitarnego wychowania. W oparciu o wywiady z mężczyznami w wieku 25-45 lat, a także o badanie ilościowe przeprowadzone na reprezentatywnej próbie 1000 Polaków, dr Bierca wyróżniła 6 różnych modeli ojcostwa:

  • zasadniczy profesjonalista – relacja z dzieckiem oparta jest na autorytecie i wiedzy, rola ojca to zadanie i forma sprawdzenia się;
  • odpowiedzialny wychowawca – relacja z dzieckiem oparta jest na nauce i doskonaleniu, rola ojca to bycie przewodnikiem i wzorem;
  • odmieniony przez ojcostwo – relacja z dzieckiem oparta jest na wzruszeniach. Jak i też nadopiekuńczości, rola ojca to impuls do zmiany życia i siebie;
  • niedoskonały opiekun – relacja z dzieckiem oparta jest na nieporadności, a także ambiwalencji, rola ojca to lekko przytłaczające doświadczenie;
  • uczuciowy obrońca – relacja z dzieckiem oparta jest na ochronie, jak również empatii, rola ojca to kluczowa rola w życiu;
  • dumny kumpel – relacja z dzieckiem oparta jest na przyjaźni i wspólnocie, rola ojca to przyjemność i spełnienie.

Relacja ojciec – dziecko

Kształtowanie relacji z dziećmi i budowanie wizerunku ojca wiąże się z przemianami na rynku pracy. Aktywność zawodowa wymusza nowe formy zaangażowania pracowników, co z kolei wpływa na funkcjonowanie rodziny. Inna specyfika pracy łączy się także z ambicjami kobiet, którym coraz częściej zależy na sukcesach zawodowych. Efektem tego jest współdzielenie odpowiedzialności zarówno za utrzymanie rodziny, jak i za pełnienie obowiązków domowo-opiekuńczych przez oboje partnerów.

Ojcowie są coraz bardziej oddani wychowaniu dzieci – pchają wózki, noszą torby pełne odżywek, pieluch i publicznie okazują dzieciom uczucia. Rodzicielstwo staje się ważną częścią ich tożsamości – podsumowuje dr Bierca.

Wyniki badania ukazały się w publikacji Nowe wzory ojcostwa w Polsce (Warszawa: Wydawnictwo Borgis, 2019) autorstwa dr Marty Biercy, socjolog z Uniwersytetu SWPS.

Czytaj także w Wirtualnym Klubie Medycznym:

ojciec
Fot. Pixel-Shot / Adobe Free Stock.
0 Komentarzy

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *