Istnieją przypadłości, o których nie mówi się na głos. Jedną z nich jest wszawica łonowa, czyli choroba pasożytnicza, w przebiegu której w okolicach intymnych, a mianowicie na włosach łonowych pojawiają się wszy. Przypadłość ta może dotknąć nawet małych dzieci. Skąd biorą się wszy łonowe oraz jak ich się pozbyć?
Wszawica u ludzi: wszawica głowowa, łonowa i odzieżowa
– Wydawałoby się, że w XXI wieku takie problemy, jak: wszawica, świerzb czy inne choroby pasożytnicze nie będą nas nękały. Natomiast niezależnie od tego, jak bardzo byśmy chcieli zaklinać rzeczywistość, przyroda nie lubi próżni. Te choroby towarzyszą nam od wielu lat i nie jesteśmy w stanie ich wyeliminować. Wobec tego od czasu do czasu lokalne ogniska epidemiczne wszawicy się zdarzają i pojawiają się najczęściej w dużych zbiorowiskach – mówi w rozmowie z Ann pediatra, lek. Joanna Sawicka Metkowska z gabinetu Doktor Poziomka.
Wyróżniamy trzy rodzaje wszawicy: wszawica głowowa, odzieżowa oraz łonowa. Wszawica głowowa najczęściej dotyczy dzieci i młodzieży, które to przebywają na co dzień w szkołach i internatach i kontaktują z dużą ilością innych dzieci. Do zarażenia dochodzi poprzez kontakt bezpośrednia, m.in. poprzez używanie wspólnych czapek, kapeluszy. Można też zarazić się przymierzając czapki w sklepach i galeriach handlowych. Wesz odzieżowa żyje w pościeli i odzieży. Pojawia się ona głównie u osób bezdomnych. Choroba nią wywołana jest skutkiem dużych zaniedbań higienicznych. Wesz łonowa zaś dotyczy w większości osób starszych, ponieważ zakażenie odbywa się poprzez kontakt seksualny.
Wszawica łonowa: czy tylko okolice intymne?
Wszy łonowe to zewnętrzne pasożyty u ludzi. Różnią się one od wszy, które atakują odzież oraz głowę. Wszy łonowe jest dość trudno zlokalizować ze względu na ich rozmiar i kolor. Wsza łonowa jest bardzo mała, jej wielkość średnio wynosi 1.5-2 milimetry i kolor zabarwienia – jasnoszary. Chociaż z nazwy wynika, że żyje ona na włosach okolic intymnych, to jednak może dojść do jej rozprzestrzenienia na inne części ciała. M.in. takie jak pachwiny, doły pachowe, brzuch, a nawet brwi czy rzęsy! Charakterystyczną cechą tego pasożyta jest przytwierdzanie się do włosów tuż przy samej skórze.
Jak dochodzi do zakażenia?
Wszy wywołują wszawicę łonową, czyli chorobę weneryczną, którą można zarazić się poprzez kontakt fizyczny z osobą zarażoną. Oprócz kontaktów seksualnych, jaja również mogą być przenoszone przez odzież, pościel i używanie tych samych ręczników, a nawet poprzez korzystanie ze wspólnej toalety.
Wszawica łonowa jest najczęściej problemem noclegowni, chociaż często pojawia się też np. w akademikach. Badania dowodzą, że wszy łonowe w przeciwieństwie do wszy głowowych mogą powodować też inne choroby.
Uporczywy świąd, czyli objawy wszawicy łonowej
Wszawica początkowo nie powoduje żadnych objawów. Dolegliwości mogą pojawiać się dopiero po kilku tygodniach od momentu zarażenia. Najczęstszym objawem wszawicy łonowej jest uporczywy świąd, który nasila się w nocy. Zwykle obejmuje on obszar wzgórka łonowego, brzuch, pachwiny oraz górną część ud. Świąd jest na tyle silny, że trudno jest się powstrzymać. W przypadku nadmiernego drapania mogą powstawać rany, co doprowadza do rozwoju wtórnych zakażeń bakteryjnych.
W miejscach ukąszeń dochodzi do hemolizy oraz powstania błękitnych lub sinofioletowych plam. Jest to spowodowane ukąszeniami przez wszy i powstawaniu krwotoków śródskórnych. U osób szczególnie uczulonych wszawica łonowa może wywoływać również silne podrażnienie skóry i stan podgorączkowy.
Wszawica łonowa: jak leczyć?
Podstawą leczenia wszawicy jest jednoczesne leczenie wszystkich domowników oraz partnerów seksualnych zakażonej osoby. W leczeniu wszawicy łonowej wykorzystuje się preparaty miejscowe dostępne w aptekach – środki przeciwpasożytnicze. Dodatkowo warto na czas leczenia wydepilować okolice intymne.
Skuteczne usunięcie wszy łonowych jest ściśle związane z szybkim postawieniem diagnozy, a więc przy występowaniu świądu w okolicach intymnych należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza. Leczeniem wszawicy łonowej najczęściej zajmują się dermatolog i wenerolog.
Autor: Svitlana Slyvchenko, Ann Asystent Zdrowia