Jest to prawdopodobnie jedna z niewielu wad genetycznych, która wzbudza zachwyt. Jednakże heterochromia to nie zawsze wada genetyczna. Dwukolorowe oczy mogą także wskazywać na różne choroby. Jakie? Czy heterochromię możemy leczyć? Dowiedz się więcej w Ann!
Heterochromia u ludzi występuje bardzo rzadko. Jak wynika ze statystyk, różnobarwność tęczówki dotyka 1 proc. populacji.
Heterochromia, czyli dwukolorowe oczy
Heterochromia, znana również jako różnobarwność tęczówki, charakteryzuje się różnicą w kolorze między dwiema tęczówkami. Ta różnica może obejmować całą tęczówkę lub jej część.
Tęczówka, wspólnie z ciałem rzęskowym, tworzy przednią warstwę błony naczyniowej oka. W jej centrum znajduje się otwór zwany źrenicą. Składa się z dwóch warstw: zrębu i nabłonka barwnikowego, zawierających melaninę, pigment produkowany przez melanocyty. To właśnie dzięki melaninie tęczówka może przybierać różne kolory. Od jasnoniebieskiego do ciemnobrązowego. Zależnie od ilości i rodzaju obecnych w niej pigmentów.
Heterochromia oczu: jakie są przyczyny?
Geny decydują o dziedziczeniu koloru oczu. Zmiana koloru oczu następuje w pierwszym roku życia, głównie między 3. a 6. miesiącem życia pod wpływem współczulnego układu nerwowego.
Do zabarwienia tęczówki, w tym heterochromii, przyczyniają się również:
- mutacje genetyczne,
- zaburzenia unerwienia oka,
- nieprawidłowości dotyczące melanocytów,
- urazy oka.
Zdarza się również, że różnobarwność tęczówek powstaje jako następstwo niektórych chorób, w tym m.in. bielactwa oraz zespołu Hornera.
Czytaj także: Co na zmarszczki mimiczne? Poznaj skuteczne sposoby!
Heterochromia oczu: rodzaje
Ze względu na to, jakiego obszaru tęczówki dotyczy odmienne zabarwienie, wyróżnia się:
- heterochromię całkowitą: oznacza, że tęczówki danej osoby mają zupełnie odmienne kolory, na przykład jedna może być zielona, a druga brązowa.
- Heterochromię częściową (sektorową): w tym przypadku część jednej tęczówki ma inny kolor niż pozostały obszar. Warto zaznaczyć, że heterochromia częściowa może wystąpić w jednym lub w obydwóch oczach.
- Heterochromię centralną: w tej odmianie jedna tęczówka wykazuje dwa różne kolory, jednak dotyczy to całego obwodu. Wewnętrzny pierścień w pobliżu granicy źrenic ma odmienny kolor niż zewnętrzny obszar tęczówki.
Jeszcze jeden podział heterochromii związany jest z czasem wystąpienia tego zjawiska:
- heterochromia wrodzona: mówimy o niej, gdy dziecko rodzi się z tą cechą lub gdy rozwija się ona w krótkim czasie po urodzeniu.
- Heterochromia nabyta: ten stan występuje, gdy heterochromia pojawia się w późniejszym okresie życia.
Heterochromia: jak się diagnozuje?
Do zdiagnozowania heterochromii nie wymagana jest wizyta u specjalisty. Można po prostu spojrzeć komuś w oczy lub przyjrzeć się sobie w lustrze. Jeśli jedna tęczówka ma inny kolor niż druga, albo w obrębie jednego oka występują dwie barwy, można wnioskować, że mamy do czynienia właśnie z heterochromią.
Różnobarwność tęczówki: czy to się leczy?
W przypadku wystąpienia różnokolorowości tęczówek zaleca się konsultację z lekarzem w celu zdiagnozowania, czy heterochromia nie jest objawem towarzyszącym jakiejś chorobie.
Leczeniu poddaje się tylko zdiagnozowane choroby, natomiast heterochromia pozostaje bez zmian. Nie istnieje lek na tę wadę.
Warto jednak podkreślić, że sama heterochromia nie wpływa na jakość widzenia, a wzrok z tego powodu nie ulega pogorszeniu wraz z wiekiem.
Osoby, które nie akceptują różnokolorowości swoich tęczówek, mogą zdecydować się na noszenie soczewek kontaktowych w jednolitym kolorze, eliminując w ten sposób widoczną różnicę między oczami. To jednak jest jedynie kwestią estetyczną, a nie medyczną koniecznością.
Heterochromia a czerniak oka
Czerniak oka stanowi najczęstszy pierwotny nowotwór oka. Stanowi niemal 70 proc. wszystkich nowotworów złośliwych wykrywanych w obrębie narządu wzroku. Najczęściej dotyka naczyniówkę, choć również może występować w tęczówce i spojówce.
Jednym z istotnych aspektów jest możliwość przerzutów czerniaka oka do wątroby, co znacznie pogarsza rokowania. Średnia przeżywalność po zdiagnozowaniu przerzutów do wątroby wynosi od 2 do 11 miesięcy.
Jednym z objawów czerniaka może być zmiana barwy tęczówki. Dlatego też, w przypadku zauważenia zmian, należy każdorazowo wziąć pod uwagę, że ich przyczyną może być ten niezwykle groźny nowotwór. Wczesne rozpoznanie i interwencja są kluczowe dla skuteczności leczenia.
* Serwis / aplikacja Ann dokłada wszelkich starań, aby treści składające się na zawartość serwisu były ścisłe i poprawne. Prezentowana treść jest dostarczana jedynie w celach informacyjnych lub edukacyjnych. W żadnym zakresie nie zastępuje i nie może być utożsamiana z konsultacją czy poradą lekarską.