Dieta bulionowa oparta na wywarze z kości, ma być „receptą” na wyszczuplenie i odmłodzenie w przeciągu zaledwie trzech tygodni. Czy to możliwe? Jakie są wady i zalety tej kontrowersyjnej diety?
O bulionie zrobiło się głośno dzięki wydanej w 2015 r. książce dr Kellyann Petrucci pt. „Dieta bulionowa”. Autorka jest konsultantką ds. żywienia i lekarzem naturopatii. W mediach zasłynęła jako lekarz hollywoodzkich celebrytów oraz autorka wspomnianej wyżej, bestsellerowej książki.
Dieta bulionowa. Na czym polega? Zasady
Dr. Petrucci w diecie bulionowej łączy trzy dobrze znane koncepcje: dietę niskowęglowodanową, dietę paleo oraz post przerywany, znany powszechnie jako „intermittent fasting”.
W ciągu tygodnia w ramach diety bulionowej przez pięć dni należy spożywać bogate w białko posiłki pochodzenia zwierzęcego, pozbawione skrobi warzywa, zdrowe tłuszcze i bulion, a przez dwa dni pościć ograniczając się wyłącznie do picia bulionu, przygotowanego ściśle według wskazówek.
Podczas stosowania tej diety, liczenie kalorii nie jest wymagane, ale zabrania się spożywania jakichkolwiek posiłków po godzinie 19.00. Cały plan dietetyczny przewidziany jest na 3 tygodnie.
Po tym czasie należy przejść w tzw. fazę przejściową 80/20. W tym czasie 80% spożywanych produktów powinno mieścić się w zakresie polecanym w diecie, a pozostałe 20% dopuszcza dowolne posiłki. Raz na jakiś czas w fazie przejściowej można, zafundować sobie dzień poszczenia, na samym tylko bulionie.
Dieta bulionowa. Jakie produkty są zalecane?
Tak, jak inne plany żywieniowe, tak i dieta bulionowa dzieli pokarmy na „dobre” i „złe”. Do dobrych, zalecanych, które można łączyć w dowolny sposób w trakcie trzech tygodni diety, należy przede wszystkim mięso – wołowina, indyk i kurczak, idealnie pochodzące z wolnego chowu czy organicznej hodowli. Można jeść również również ryby i jajka. Posiłki należy dopełniać dowolnymi warzywami, które nie zawierają skrobi, a więc np. szpinakiem, szparagami, kapustą, sałatą, brokułami, kalafiorem, pomidorami, papryką itd. Owoce dozwolone są w ilości jednej porcji dziennie i ograniczają się do mniej słodkich gatunków: jabłek, cytrusów, melonów czy owoców jagodowych. Poza tym ważnym elementem jadłospisu powinny być zdrowe tłuszcze, które obejmują zarówno kwasy tłuszczowe nienasycone, jak i nasycone, zwłaszcza oliwę z oliwek, awokado, olej kokosowy. Dozwolone jest także wykorzystanie mąki kokosowej oraz migdałowej, a także soli, przypraw i octu. Do picia poleca się wodę, niesłodzoną kawą i herbatę oraz oczywiście bulion.
Dieta bulionowa. Jak przygotować bulion?
Jakość bulionu i jego korzyści zdrowotne mają w dużej mierze zależeć od procesu przygotowania oraz samych surowców. Dr Petrucci poleca wykorzystanie przede wszystkim szyjek, nóżek oraz kości ze stawami, które są szczególnie bogate w tkankę chrzęstną. Mięso powinno pochodzić z ekologicznej hodowli – kurczaków, indyków, kurczaków, wołowiny lub ryb. Kości należy przed gotowaniem posiekać, zalać wodą i gotować na wolnym ogniu przez 24 godziny. Najlepiej jest przygotowywać od razu większe porcje wywaru na cały tydzień i zamykać je w słoikach lub mrozić.
Dieta bulionowa. Czego nie wolno jeść?
Dla łasuchów lista produktów zakazanych w diecie bulionowej może niestety być przygnębiająca. Zabroniona jest bowiem większość produktów zbożowych, w tym: pszenica, żyto, jęczmień, ryż czy owies, amarantus, komosa ryżowa, a nawet gryka. Wstrzymywać się należy od spożycia klasycznych tłuszczów roślinnych, zwłaszcza margaryny, cukru i wszystkich syropów oraz słodzików, a także napojów gazowanych i alkoholu. W trakcie diety nie powinno się sięgać po nabiał, warzywa strączkowe, ziemniaki oraz produkty na bazie soi i orzeszków ziemnych.
Dieta bulionowa. Jakie korzyści oferuje?
Według dr Petrucci ścisłe przestrzeganie zasad diety bulionowej przez trzy tygodnie przyniesie wyraźny spadek wagi, zmniejszenia obwodu talii, a także poprawy jakości skóry, ze szczególnym naciskiem na ujędrnienie i redukcję zmarszczek. Według autorki diety, uczestnicy przestrzegający zaleceń diety tracą nawet do 7 kg wagi i do 10 cm w talii.
Inną zaletą diety bulionowej ma być redukcja poziomu glukozy we krwi. Przez samo tylko wykluczenie z diety węglowodanów prostych obniża się bowiem znacząco ryzyko rozwoju cukrzycy. Kolejną korzyścią ma być redukowanie stanów zapalnych w organizmie. Zwiększona ilość zjadanych warzyw i kwasów tłuszczowych nienasyconych (zwłaszcza omega 3) w jadłospisie, w sposób udowodniony naukowo zwalcza wolne rodniki i redukuje procesy zapalne. Wydaje się również, że picie zalecanego wywaru dzięki bogactwu kolagenu może korzystnie wpływać na śluzówkę układu pokarmowego, przynosząc ulgę w takich schorzeniach jak choroba wrzodowa czy stany zapalne jelit.
Dieta bulionowa – wady
Największą wadą diety bulionowej jest to iż jest to dieta która stwarza potencjalne ryzyko niedoborów, zwłaszcza wapnia i błonnika. Po drugie, przy dwóch dniach bez jedzenia i pięciu na niskim poziomie węglowodanów można odczuwać zmęczenie, brak energii, a nawet nudności. Pojawiają się również doniesienia, że dieta bulionowa u osób wrażliwych może powodować bóle głowy, a nawet objawy nietolerancji pokarmowej.
Opracowała Aneta Malinowska, Ann Asystent Zdrowia
Czytaj więcej w ANN Asystent Zdrowia: