Jesień to doskonały czas na zbieranie grzybów. Grzybobranie relaksuje, rozwija kulinarnie i jest świetną formą spędzania czasu z bliskimi. Do zbierania grzybów należy się jednak odpowiednio przygotować. W lesie bardzo łatwo o błąd, ponieważ wiele jadalnych grzybów wygląda podobnie do tych trujących. Konsekwencje takiej pomyłki mogą być poważne, szczególnie w przypadku najmłodszych. Które grzyby są bezpieczne? Jak odróżnić te jadalne od trujących? Dowiedz się z Ann.
Zbieranie grzybów: borowiki
Popularne grzyby można znaleźć zarówno w lasach iglastych, jak i liściastych. Borowiki (prawdziwki) występują pojedynczo lub w grupach. Można je zbierać od lipca do października, jednak największe ilości znajdziemy we wrześniu i w październiku.
Jak wygląda borowik? Kapelusz grzyba jest brązowy (od jasnobrązowego do ciemnobrązowego), poduszkowato rozpostarty. Trzon podgrzybka ma barwę białawą do jasnobrązowej. Borowika szlachetnego bardzo łatwo pomylić z goryczakiem żółciowym, nietrującym, ale niejadalnym grzybem ze względu na gorzki smak.
Jak odróżnić grzyby? Wizualnie borowik ma większy kapelusz i grubszy trzon, jednak nie zawsze możemy porównać oba grzyby. Według serwisu gov.pl najlepiej jest dotknąć językiem kapelusza: jeśli czujemy gorzki smak, to znaczy, że trafiliśmy na goryczaka.
Kurki
Grzyby można zbierać już od czerwca do października (największy wysyp kurek jest we wrześniu). Występują najczęściej pod mchem lub stertą opadłych liści. Jak rozpoznać kurkę? Jadalne grzyby mają żółtą barwę i charakterystyczny kapelusz, który z czasem robi się coraz bardziej pofałdowany.
Mimo specyficznego wyglądu kurki można pomylić z innym grzybem: lisówką pomarańczową. Fałszywa kurka ma jednak cieńsze oraz węższe blaszki pod kapeluszem i jest ciemniejsza. Kurki cieszą się ogromną popularnością w kuchni: są łatwe w przygotowaniu i bardzo smaczne.
Należy jednak pamiętać, aby nie zbierać kurek podczas suszy i upałów, ponieważ mogą mieć wtedy gorzki posmak. Ze względu na ciężkostrawność grzybów nie powinny jeść osoby z problemami gastrycznymi i seniorzy.
Kanie
Czas na zbiory mamy od czerwca do listopada (najwięcej znajdziemy we wrześniu i październiku). Kania posiada charakterystyczny kapelusz: płaski i bardzo szeroki, którego średnica sięga od 10 do 30 cm. Młode grzyby są brązowe, jednak z czasem stają się coraz jaśniejsze.
Kania występuję na brzegach lasów liściastych i iglastych. Co ciekawe, grzyby można również spotkać na łąkach, w parkach, na poboczach szos i na cmentarzach. Kanie są podobne do wielu trujących grzybów. Jednym z nich jest muchomor zielonawy (sromotnikowy). Jak odróżnić od siebie te grzyby?
Kapelusz kani ma dwie warstwy, natomiast muchomora tylko jedną, w dodatku gładszą. Jak podaje serwis gov.pl, pierścień na nóżce kani jest ruchomy, w przeciwieństwie do pierścienia trującego grzyba, który jest przyrośnięty do trzonu.
Rydze
Rydz jest grzybem charakteryzującym się pomarańczową barwą. Występuje od lipca do listopada, jednak najwięcej rydzów znajdziemy w sierpniu, we wrześniu i w październiku. Rydz ma bardzo delikatną nóżkę, której kształt jest podobny do walca. Kapelusz mleczaja jest gładki i wypukły.
Gdzie można spotkać grzyby? Najczęściej występują w lasach świerkowych oraz na piaszczystych terenach na skrajach lasów. Rydze wybierają miejsca jak najmniej zanieczyszczone.
Po uszkodzeniu rydz wydziela pomarańczowe mleczko, które z czasem zmienia barwę na zieloną. To charakterystyczna cecha odróżniająca rydza od innych trujących gatunków. Mleczaj wełnianka, łudząco podobny do rydza, wydziela różowe mleczko, który nie zmienia barwy.
Kolejnym podobnym i trującym grzybem jest krowiak podwinięty: jego sok przebarwia się na kolor czerwonobrązowy.
Zbieranie grzybów: na co trzeba uważać?
Jeśli mamy jakiekolwiek wątpliwości, co do jadalności zebranych grzybów, powinniśmy udać się do najbliższej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej. Pracownicy instytucji mają obowiązek udzielić nam informacji dotyczącej grzybów. W przypadku gdy kontakt z instytucją jest utrudniony, nie bierzmy zbiorów do domu. Spożywając nieznane grzyby ryzykujemy nie tylko zdrowie, ale również życie. Zbieranie grzybów to nie tylko przyjemność, ale też duża odpowiedzialność.
Należy także pamiętać, aby nie podawać grzybów dzieciom poniżej 12 roku życia. Dlaczego? Grzyby są ciężkostrawne, a najmłodsi nie mają jeszcze w pełni wykształconego zespołu enzymów odpowiedzialnych za trawienie. Leśne zbiory mogą wywołać u najmłodszych zatrucia i niestrawność. Jedyne grzyby, jakie mogą spożywać dzieci, to te hodowlane: pieczarki i boczniaki.
Autorka: Aleksandra Mazur, Ann Asystent Zdrowia na podst. informacji www.gov.pl
Czytaj więcej w Ann: